To naturalne, że chcesz jak najlepiej dla ukochanej osoby i oferujesz jej wsparcie w potrzebie. Jednak gdy te potrzeby stają się skrajne, chęć opieki nad drugą osobą może w rzeczywistości stać się szkodliwa zarówno dla ciebie, jak i dla drugiej osoby.
Współuzależnienie, znane również jako uzależnienie od relacji, ma miejsce, gdy jedna osoba wierzy, że jej zadaniem jest "ocalenie" innej osoby poprzez zaspokojenie wszystkich jej potrzeb. Osoba współuzależniona buduje swoją tożsamość wokół tego celu i przyjmuje w związku rolę ofiary.
Współuzależnienie często opisuje osobę, która umożliwia uzależnienie partnera poprzez tuszowanie jego problemów lub ochronę go przed konsekwencjami. Może jednak przybierać różne formy, w zależności od związku.
jeśli jesteś współuzależniony, możesz wziąć na siebie nadmierne obowiązki domowe, nie stanąć w obronie siebie lub zakończyć inne przyjaźnie tylko po to, aby utrzymać aprobatę partnera. Ta niezdrowa dynamika nie ogranicza się do romantycznych związków. Możesz również mieć współuzależnioną relację z członkiem rodziny lub przyjacielem.
Współuzależnienie może mieć konsekwencje zarówno dla osoby współuzależnionej, jak i jej ukochanej. Związek ma potencjał, by stać się jednostronny lub destrukcyjny. Możesz czuć się sfrustrowany, urażony lub zestresowany, zaniedbując własne potrzeby i priorytetyzując potrzeby swojego partnera. Możesz nawet znieść fizyczne, seksualne lub emocjonalne znęcanie się.
Twój partner może nie szukać pomocy w kwestiach, które rozwiązujesz za niego , takich jak nadużywanie substancji, uzależnienie od hazardu lub zaburzenia odżywiania. Zamiast tego staje się bardziej zależny od ciebie, aby się nimi zająć. W innych przypadkach partner może doświadczać Ciebie jako ograniczającego, przywiązującego lub zareagować na twoje próby kontrolowania. Z tego powodu osoby ze skłonnościami współzależnymi często mają trudności z utrzymaniem zdrowych, satysfakcjonujących relacji. Kiedy związek taki upada lub przechodzi trudny okres, możesz doświadczyć utraty poczucia własnej wartości, ponieważ twoja tożsamość jest tak związana z twoim partnerem.
Na szczęście skłonności współuzależnione można powstrzymać i zastąpić zdrowszymi wzorcami zachowań. Zmieniając swoje myśli i nawyki, możesz cieszyć się bardziej satysfakcjonującymi związkami oraz większym poczuciem własnej wartości.
Oznaki tego, że jesteś w związku współuzależniony
1. Brak satysfakcji czy celu w życiu poza związkiem.
Twoje poczucie tożsamości jest zawinięte w poczucie twojego partnera, przyjaciela lub członka rodziny, więc trudno jest utrzymać relacje lub cieszyć się hobby niezależnie. Możesz zrezygnować z wydarzeń z innymi ludźmi, ponieważ twój partner nie chce uczestniczyć.
2. Tendencja do znoszenia szkodliwego zachowania partnera.
Odcierasz skłonność partnera do obrażania lub umniejszania cię. Kiedy przyjaciele wypowiadają się na temat obraźliwego zachowania twojego partnera, bronisz go lub przerzucasz winę na siebie.
3. Idealizacja partnera.
Ludzie często podziwiają dobre cechy swojego partnera. Jeśli jednak jesteś współuzależniony, możesz postawić ukochaną osobę na piedestale lub nie rozpoznać wad, które każdy ma.
4. Umożliwienie złych wyborów i zachowania partnera.
Jeśli na przykład twój partner ma nałóg, możesz okłamywać inne osoby na ten temat, usprawiedliwiać zachowanie partnera lub wyratować go z kłopotów. Choć zakorzenione w dobrych intencjach, uniemożliwia to ukochanej osobie stawienie czoła konsekwencjom jej działań i uczenie się na błędach.
5. Kontrolowanie zachowania.
Możesz próbować zmanipulować swojego partnera, aby robił to, co chcesz, nie zdając sobie sprawy, że jedyną osobą, którą możesz kontrolować, jesteś ty sam. Możesz błędnie sądzić, że kontrolowanie drugiej osoby w jakiś sposób doprowadzi cię do szczęścia.
6. Poczucie winy, gdy nie dbasz o potrzeby i pragnienia partnera.
Twoim zadaniem jest "naprawianie" wszystkich problemów drugiej osoby. Doświadczasz poczucia winy, gdy poświęcasz czas na skupienie się na sobie lub czymkolwiek poza związkiem.
7. Niechęć do wyrażania potrzeb, pragnień i postaw moralnych z powodu strachu przed konfliktem.
Możesz czuć się samotny lub zaniedbany w związku, ale zachowujesz to dla siebie, ponieważ nie chcesz potencjalnie zdenerwować swojej drugiej połówki. Możesz również milczeć, gdy druga osoba robi rzeczy, którym moralnie się sprzeciwiasz, takie jak zastraszanie.
8. Przyjmowanie nadmiernej winy.
Zamiast ryzykować kłótnię, możesz po prostu zgodzić się na to, co mówi druga osoba w związku. Na przykład, jeśli twój partner zapomniał załadować zmywarkę, ale zrzucił winę na ciebie, możesz przeprosić, aby uniknąć konfliktu.
9. Branie na siebie zbyt dużej odpowiedzialności.
Możesz posprzątać po swoim partnerze, aby zdobyć jego pochwałę, nawet jeśli cię to stresuje lub zajmuje dużo czasu. Jeśli chodzi o finanse, możesz zapłacić wszystkie rachunki, nawet jeśli macie podobny poziom dochodów. W ten sposób przeciążasz się, jednocześnie umożliwiając drugiej osobie unikanie odpowiedzialności.
10. Zaabsorbowanie myślami lub uczuciami drugiej osoby.
Możesz mieć obsesję na punkcie tego, czy twój partner jest zdenerwowany, a jeśli tak, to jak rozwiązać jego problemy. Twój nastrój może odzwierciedlać twoje postrzeganie ich nastroju, ponieważ lekceważysz własne emocje.
w współuzależnieniu
Osoba współzależna nie ma hobby i robi tylko to, co robi jej partner.
Współzależny partner zawsze wykonuje prace domowe i bierze na siebie winę, jeśli nie zostaną ukończone
Osoba współzależna trzyma w tajemnicy uzależnienie od hazardu partnera i spłaca długi
w zdrowej relacji
Każda osoba utrzymuje oddzielne hobby, jednocześnie mając wspólne zainteresowania.
Obaj partnerzy szukają sposobów na przyczynienie się do rozwoju gospodarstwa domowego.
Każdy partner zachęca drugiego do rozwiązywania problemów, takich jak uzależnienie, bez umożliwiania zachowania.
Uzależnienie od relacji często można przypisać do przeszłych doświadczeń. Dawna dynamika rodziny ma trwały wpływ na nas wszystkich, nawet jeśli te efekty nie zostaną zauważone. Podobnie, relacja, którą miałeś z rodzicem lub opiekunem w okresie niemowlęcym, może również wpływać na twoje zachowanie jako dorosłego.
Możesz być w stanie powiązać swoje współzależne nawyki z dynamiką rodziny.
rodziny w których poświęcenie jest normą. Wyobraź sobie sytuację, w której członek rodziny cierpi na przewlekły problem ze zdrowiem psychicznym, chorobę fizyczną lub uzależnienie. Pozostali członkowie rodziny poświęcają swoje osobiste potrzeby, aby opiekować się chorą osobą lub chronić uzależnionego przed konsekwencjami ich zachowania. Jeśli dorastałeś w tego typu rodzinie możesz być przyzwyczajony do stawiania potrzeby innych na pierwszym miejscu , zaniedbując siebie.
rodziny, w których emocjonalna represja i brak konfrontacji są normą. Jeśli dorastałeś w rodzinie, w której dochodziło do obraźliwych zachowań, które nigdy nie zostały uznane lub skonfrontowane, może to doprowadzić Cię do wyrobu nawyku ignorowania problemów i utrzymywania swoich potrzeb emocjonalnych dla siebie. Możesz być uwarunkowany do milczenia, nawet jeśli jesteś źle traktowany lub nie zgadzasz się z inną osobą.
Rola stylu przywiązania
Twój styl przywiązania jest kształtowany przez połączenie ustanowione jako niemowlę z twoim głównym opiekunem. Niepewne style mogą cię ustawić na problemy współzależności w późniejszym życiu.
Jeśli twój rodzic lub opiekun miał tendencję do wahań między reagowaniem na twoje potrzeby a niedostępnością, być może rozwinąłeś poczucie niepewności wokół związków. Jest to znane jako ambiwalentny (lub zajęty lękiem) styl przywiązania.
Ludzie z tym stylem przywiązania mają tendencję do:
Pragnij bliskości, ale martw się o rzetelność swojego partnera.
Zafiksować się na innej osobie.
Nadmiernie reaguj na postrzegane zagrożenia dla związku.
Pragną dużo uwagi od swojego partnera, aby poczuć się uspokojonym.
Mają trudności z utrzymaniem granic, ponieważ czują niepokój, gdy są z dala od swojego partnera.
Ludzie z tym niepewnym stylem przywiązania mogą próbować złagodzić swój niepokój, dopiekując się każdą potrzebą partnera i nieustannie szukając aprobaty. Mogą również starać się kontrolować swojego partnera za pomocą taktyki manipulacyjnej.
Opracowanie bezpiecznego stylu przywiązania
Ambiwalentne przywiązanie to tylko jeden z rodzajów niepewnego stylu przywiązania utworzonego w okresie niemowlęcym i może mieć negatywny wpływ na twoje relacje jako dorosły. Nie musisz jednak czuć się uwięziony w niezdrowych wzorcach zachowań czy myślenia. Twój mózg może się zmienić w każdym wieku i możesz podjąć kroki w celu opracowania bezpiecznego stylu przywiązania poprzez:
Wzmocnienie twoich niewerbalnych umiejętności komunikacyjnych.
Zwiększenie inteligencji emocjonalnej.
Odejmowanie się do traumy z dzieciństwa.
Poszukiwanie relacji z ludźmi, którzy mają bezpieczne style przywiązania.
Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Jak style przywiązania wpływają na relacje dorosłych.
Trudności z poczuciem siebie lub poczuciem własnej wartości
Niska samoocena, ogólnie rzecz biorąc, może prowadzić do współzależnych nawyków. Jeśli czujesz się niegodny miłości, możesz dołoże się docenia, aby zyskać aprobatę lub poczuć się chcianym. Na przykład możesz przyjąć rolę opiekuna i zbytnio skupić się na potrzebach innych.
Niektóre osoby współzależne zgłaszają trudności z rozwijaniem poczucia siebie. Zamiast tego modyfikują się, by czuć się lubianym i akceptowanym przez otaczających ich ludzi. To poczucie akceptacji buduje ich poczucie własnej wartości, ale kosztem stabilnego poczucia siebie. Na przykład mogą powiedzieć, że lubią filmy, muzykę lub hobby, które lubią ich przyjaciele, tylko po to, by poczuć się akceptowanymi.
Zmiana niezdrowego zachowania w związku współzależnym
W związku współzależnym obie osoby mogą wpaść w wzorce zachowań, które wzmacniają jednostronną dynamikę. Zasadniczo jedna osoba jest zawsze bezinteresowna, podczas gdy druga przyzwyczaja się do bycia rozpieszczanym.
Możliwe jest dostosowanie tej dynamiki poprzez zmianę współzależnego zachowania. Droga do bardziej niezależnego stylu życia obejmuje:
Znając różnicę między kontrolowaniem i wspieraniem partnera.
Oddzielanie twoich zainteresowań i celów od zainteresowań i celów twojego partnera.
Skupianie się i potwierdzanie swoich potrzeb.
Identyfikowanie i kwestionowanie negatywnych myśli.
Budowanie poczucia własnej wartości.
Może się okazać, że jedna lub kombinacja tych strategii działa najlepiej dla Ciebie. Pamiętaj, aby być cierpliwym wobec siebie, ponieważ zmiana często wymaga czasu.
Wskazówka 1: Wsparcie zamiast kontroli
W zdrowych związkach dwie osoby wspierają się nawzajem. Może to wiązać się ze słuchaniem, gdy przyjaciel czuje się przygnębiony lub podjęciem dodatkowych obowiązków domowych, gdy druga połówka jest chora.
Jednak problemy mogą pojawić się, gdy chcesz kierować lub zarządzać, a nie wspierać. Na przykład, możesz spróbować podjąć decyzje dla przyjaciela lub posprzątać po swoim partnerze, nawet jeśli sam poradzi sobie z odpowiedzialnością.
Podczas interakcji wyrób sobie nawyk zadawania sobie pytania: "Czy próbuję wspierać lub zarządzać?" Nawet jeśli myślisz, że wiesz, co jest najlepsze dla drugiej osoby, uznaj, że nie możesz kontrolować innych. W wielu przypadkach pozwolenie przyjacielowi lub partnerowi na robienie rzeczy dla siebie da im przestrzeń do rozwoju i pomoże zbudować zdrowszą relację między tobą.
Wskazówka 2: Oddziel swoje pragnienia od pragnień partnera
Wspólne jest, że dwóch przyjaciół lub romantycznych partnerów dzieli wspólne cele i zainteresowania. Może oboje chcecie mieć dzieci lub razem przeprowadzić się do innego stanu. Jeśli jednak wyrobisz sobie nawyk udawania, że czegoś chcesz lub cieszysz się czymś tylko po to, aby uspokoić drugą osobę, prawdopodobnie poczujesz się niespełniony
Zrób listę wspólnych celów i działań siebie i swojego partnera. Na przykład może to obejmować wspólne uruchomienie 5K lub przeniesienie się do nowego miasta. Teraz zadaj sobie pytanie: „Czy czerpam przyjemność z dążenia do tego celu lub uczestnictwa w tej działalności? Czego właściwie pragnę?"
W przypadkach, gdy twoje pragnienia są różne - czy chodzi o ulubione programy telewizyjne, hobby, czy przyszłe cele i aspiracje - być może będziesz musiał znaleźć kompromis. Wiedz, że kompromis jest zdrowszy niż zawsze zgadzanie się na rzeczy, których nie chcesz. Może oboje możecie poświęcić trochę czasu na wzajemne pobłażanie sobie nawzajem zainteresowań, a może zgodzicie się na samodzielne dążenie do pewnych celów i hobby.
Wskazówka 3: Skup się na sobie
Niektórzy współzależni ludzie czują się winni, gdy chcą poświęcić trochę czasu na "mnie". Może myślisz, że jesteś samolubny, odwiedzając swoich przyjaciół lub biorąc dzień odpoczynku zamiast zajmować się swoim partnerem. Jeśli tak jest, może to pomóc w przemyśleniu twojego zrozumienia "egoizmu". Z umiarem może być zdrowy.
Mając to na uwadze, zaplanuj zarezerwowanie czasu i energii dla swoich potrzeb i potrzeb.
Poświęć trochę czasu na relaks, zwłaszcza po wykonaniu trudnego zadania.
Angażuj się w rzeczy, które chcesz robić, nawet jeśli jest to czynność solo, taka jak czytanie książki.
Ćwicz mówienie "nie" na prośby, które mogą sprawić, że poczujesz się przytłoczony.
Nauka dochodzenia do siebie
Skupienie się na własnych potrzebach oznacza, że będziesz musiał nauczyć się dochodzić do siebie. Bycie asertywnym oznacza bycie bezpośrednim i uczciwym. To nie jest to samo, co agresja, która polega na stawianiu żądań innym lub naruszaniu ich praw.
Aby być asertywnym, zacznij od rozpoznania stanowiska drugiej osoby. Następnie poinformuj tę osobę o swoim stanowisku. Nie zostawiaj miejsca na błędne interpretacje.
Kilka przykładów asertywności:
"Wiem, że chcesz, żebym zapłacił ci grzywnę za parkowanie, ale wierzę, że to twoja odpowiedzialność."
"Wiem, że wolałbyś, żebym został dłużej, ale jestem zmęczony i muszę wyjść."
"Wiem, że jesteś przyzwyczajony do tego, że gotuję obiad, ale chciałbym zrobić sobie przerwę dziś wieczorem."
Jeśli bycie asertywnym nie jest dla ciebie naturalne, poćwicz asertywowanie siebie w małych sprawach. Pozwala to na zyskanie większej pewności siebie w wyrażaniu swoich potrzeb, pragnienia i opinii.
Wskazówka 4: Rzuć wyzwanie negatywnym myślom
Czy twoja współuzależnienie wynika z niespokojnych myśli? Może martwisz się, że twój romantyczny partner odejdzie, jeśli nie utrzymasz kontroli. A może potrzebujesz ciągłych zapewnień, aby czuć się bezpiecznie. Nauka radzenia sobie z własnymi lękami może być korzystna w budowaniu zdrowej, współzależnej relacji.
Zidentyfikuj niespokojne myśli
Niespokojne myśli, czyli zniekształcenia poznawcze, mogą przybierać różne formy. Niektóre przykłady obejmują:
Myślenie wszystko albo nic. Jest to tendencja do nadmiernego upraszczania rzeczy i pomijania środka. "Jeśli mój mąż nie jest dziś szczęśliwy, jestem okropną żoną."
Mylenie osobistych uczuć z prawdą. "Czuję się winny, że nie zmywam naczyń. Mój partner prawdopodobnie myśli, że jestem leniwy."
Spodziewam się najgorszego scenariusza. "Jeśli powiem jej, że się nie zgadzam, wścieknie się i nigdy więcej ze mną nie porozmawia."
Obwinianie siebie za czynniki, na które nie masz wpływu. "To moja wina, że dziś wieczorem jechał pijany."
Używanie stwierdzeń "powinien" do ustalania wyimaginowanych zasad. "Powinienem tam być, aby zarządzać jego finansami."
Odfiltrowywanie pozytywów. "Jest teraz zadowolony z tego związku, ale odejdzie, gdy pojawi się ktoś inny."
Oznaczanie siebie na podstawie niedociągnięć. "Nie chciałem dziś z nią ćwiczyć, więc jestem leniwy i nudny."
Ćwicz identyfikowanie tego typu myśli, gdy się pojawią. Następnie poświęć chwilę, aby rzucić im wyzwanie.
Rzuć wyzwanie tym niespokojnym myślom
Zadaj sobie pytanie:
Czy istnieją dowody na poparcie tej myśli? A może robię założenia?
Jakie są szanse, że moje obawy się spełnią?
Czy jest bardziej prawdopodobny wynik lub bardziej prawdopodobne wyjaśnienie?
Czy pomijam pozytywne czynniki?
Czy martwienie się o to jest przydatne?
Czy sytuacja jest w ogóle pod moją kontrolą?
W wielu przypadkach może się okazać, że twoje obawy nie są poparte dowodami lub że martwisz się rzeczami, których nie możesz kontrolować.
Zastąp negatywne myśli
Nie przestawaj rzucać wyzwania negatywnym myślom. Spróbuj zastąpić te myśli neutralnymi lub pozytywnymi stwierdzeniami.
Dostosowywanie negatywnych myśli
Negatywna myśl vs Myśl neutralna lub pozytywna
"Jeśli nie zgodzę się z moim partnerem, wściekną się." -"Jeśli nie zgodzę się z moim partnerem, oni lepiej zrozumieją moją perspektywę."
"Jestem złą osobą, jeśli nie zapłacę za DUI mojego przyjaciela w porządku." - "Jeśli nie zapłacę za DUI mojego przyjaciela, to w porządku. To ich odpowiedzialność."
"Jeśli mój partner wydaje się zdenerwowany, zrobiłem coś złego."- "Istnieje wiele powodów, dla których mój partner może być zdenerwowany. To niekoniecznie jest związane ze mną lub pod moją kontrolą."
Wskazówka 5: Zbuduj swoją samoocenę
Wysoka samoocena może sprawić, że będziesz bardziej odporny na ból społeczny, taki jak ból, który wiąże się z odrzuceniem. Badania pokazują również, że osoby z wysoką samooceną mogą doświadczać zmniejszonego poziomu lęku i depresji. Tak więc, budując poczucie własnej wartości, możesz lepiej radzić sobie z lękiem leżącym u podstaw twojego współzależnego zachowania. Poczujesz się również bardziej upoważniony do radzenia sobie z nieuniknionymi wzlotami i upadkami związków.
Buduj pozytywne relacje społeczne. Jakość twojego życia społecznego może wpływać na twój poziom samooceny i odwrotnie. Wysoka samoocena pomaga pielęgnować satysfakcjonujące relacje, a satysfakcjonujące relacje pomagają poprawić poczucie własnej wartości. Staraj się rozszerzyć swoje interakcje społeczne poza osobę, na której jesteś nadmiernie skupiony. Spędzaj czas z przyjaciółmi i członkami rodziny lub wyjdź i poznaj nowych ludzi. Po interakcji zadaj sobie pytanie, jak się czujesz. Wyczerpany? Niespokojny? Jeśli nie czujesz się dobrze po przebywaniu w pobliżu kogoś, spędzaj z nim mniej czasu. Poszukaj przyjaciół i członków rodziny, którzy sprawią, że będziesz się śmiać i czuć się komfortowo.
Praktykuj zdrową dietę i nawyki związane ze snem. Poczujesz się najlepiej, gdy będziesz dobrze wypoczęty i będziesz miał zdrową dietę. Z drugiej strony brak snu i zbyt dużo śmieciowego jedzenia może obciążać samopoczucie fizyczne i psychiczne.
Ćwicz częściej. Aktywność fizyczna może pomóc podnieść twoją samoocenę. Niekoniecznie musisz iść na siłownię i zacząć podnosić ciężary. Zacznij od zaangażowania się w działania, które naprawdę lubisz i w których czujesz się pewnie. Wybierz się na przejażdżkę rowerem po okolicy, zwiększając swój czas i dystans z każdą sesją. Ciesz się pływaniem, kręglem lub dłuższymi spacerami z psem.
Zwróć uwagę na swoje mocne strony. Napisz listę pozytywnych rzeczy o sobie. Lista może zawierać wszystko, od działań, w których się wyróżniasz, po cechy osobowości, które inni ludzie cię komplementowali. Przejrzyj listę, gdy czujesz, że utknąłeś w rutynie lub jesteś dla siebie twardy. Lista może również pomóc w zidentyfikowaniu obszarów, w które chcesz zainwestować więcej czasu i energii, aby zwiększyć pewność siebie. Jeśli jedną z twoich mocnych stron jest na przykład jazda na łyżwach, spędź więcej czasu na lodowisku lub naucz innych, jak jeździć na łyżwach.
Wyznacz sobie rozsądne cele. Długoterminowe cele mogą dać ci poczucie celu poza współzależnym związkiem. Może chcesz założyć organizację non-profit, napisać powieść lub spróbować awansować w pracy. Cele krótkoterminowe mogą również zapewnić ci poczucie kierunku. Możesz chcieć zaoszczędzić na nowy samochód lub osiągnąć pewien poziom sprawności.
Zarządzaj swoimi oczekiwaniami. Bez względu na to, jakie cele wyznaczysz, upewnij się, że są wykonalne. Chociaż chcesz rzucić sobie wyzwanie, nierozsądnym może być wyznaczenie sobie celu zostania nagradzanym pisarzem lub dyrektorem generalnym firmy z dnia na dzień. Jednak osiągnięcie trudnych celów - a nawet zbliżenie się - może pomóc zwiększyć pewność siebie i poczucie własnej wartości.
Nie skupiaj się zbytnio na porównaniach. Kuszące jest porównanie swojego życia, wyglądu i osiągnięć z osiągnięciami rówieśników. Jest to szczególnie prawdziwe w mediach społecznościowych, gdzie większość ludzi stara się przedstawić obrazowe spojrzenie na swoje życie i uzyskać aprobatę. Przypomnij sobie, że inni ludzie mają niepewność i wady, nawet jeśli ich nie zauważysz.
Powrót do zdrowia po problemach współuzależnienia wymaga czegoś więcej niż tylko "bycia mniej czepliwym". Aby doświadczyć prawdziwej zmiany, musisz ponownie zbadać związek, który masz ze sobą. Gdy przywiążesz większą wagę do siebie i poczujesz się pewniej, możesz cieszyć się budowaniem zdrowszych relacji, które wzmacniają twoje poczucie dobrego samopoczucia.
Radzenie sobie z kimś, kto jest współzależny
Jeśli jesteś w związku z kimś, kto jest współzależny, możesz czuć się przytłoczony jego ciągłą uwagą. Może się wydawać, że zawsze jesteś w centrum uwagi. A może czujesz, że ich kontrolujące zachowanie ogranicza twoje poczucie niezależności.
Te strategie mogą pomóc w popchnięciu związku w zdrowszy kierunek:
Rozważ swój wpływ. Czy to możliwe, że umożliwiasz współzależne zachowanie swojego partnera? Być może zostawiasz bałagan w domu, aby mogli je posprzątać, lub pozwalasz, aby ich kontrolujące zachowanie nie kwestionowane. Postanów się zająć własnymi nawykami, które mogą zachęcać twojego partnera do współzależności.
Rozmawiaj o rzeczach. Przeprowadź szczerą rozmowę na temat swoich obaw i pragnienia zmiany w swoim związku. Kiedy rozmawiasz ze swoim partnerem o jego współzależnych nawykach, może on się bronić. Chociaż nie możesz kontrolować ich reakcji, możesz użyć kilku strategii, aby pomóc przekazać swoją wiadomość:
Nie zaczynaj rozmowy, gdy twój partner jest rozproszony, jest zestresowany. Zwiększy to ryzyko nieporozumień lub reakcji emocjonalnych.
Uważaj na swoje niewerbalne wskazówki. Działania takie jak przewracanie oczami lub stukanie stopą mogą sprawić, że twój partner się broni i podważy twój przekaz.
Użyj stwierdzeń „ja”, takich jak „Czuję się sfrustrowany i ograniczony, kiedy planujesz mój dzień”. To jest mniej oskarżycielskie niż powiedzenie czegoś w stylu: „Zawsze próbujesz mnie kontrolować”.
Bądź aktywnym słuchaczem. Współzależny partner może wahać się, czy powstrzymać cię przed dominacją w rozmowie, ale to nie znaczy, że powinieneś. Zadawaj pytania. Nie przerywaj. Zatrzymaj się i zastanów się, co twój partner ma do powiedzenia.
[Przeczytaj: Skuteczna Komunikacja]
Wyznacz granice. Wyjaśnij, jakie zachowanie uważasz za kontrolujące, rozpieszczające lub przytłaczające. Czy chcesz, aby twój partner przestał próbować zarządzać twoimi finansami? Czy chcesz, żeby spędzali więcej czasu i energii na własnych hobby? Nawet po ustaleniu granic, twój partner może nadal je przekraczać od czasu do czasu. Mocno przypominaj im o granicach, zamiast pozwolić, aby rzeczy się ślizgały.
Zrób sobie przerwę. Jeśli przyjaciel lub partner konsekwentnie przekracza twoje granice, rozważ zmniejszenie ilości czasu, który spędzasz razem. To może dać drugiej osobie czas na ponowne skupienie się na własnych pragnieniach i potrzebach. Jeśli robisz sobie całkowitą przerwę od interakcji, uznaj, że nie musi to być trwałe.
Rozważ terapię par. Terapeuta może współpracować zarówno z tobą, jak i z twoim partnerem, aby zająć się tym, jak twoje nawyki wpływają na siebie nawzajem. Terapeuta może zwrócić twoją uwagę na sposoby, w jakie umożliwiasz swojemu partnerowi i jak oboje możecie przerwać ten cykl. Nauczysz się również zdrowych sposobów na wzajemne wspieranie się.
Zachęcaj ich do poczucia niezależności. Możesz być przyzwyczajony do tego, że twój współzależny partner stale zaspokaja twoje potrzeby. Jeśli jednak zdecydują się na własne hobby lub spędzenie więcej czasu z przyjaciółmi, należy uważać, aby nie podważać ich prób rozwoju. Zamiast tego zachęcaj ich do robienia rzeczy, które kochają robić.
Bądź cierpliwy i uznaj, że osoba współzależna może zająć trochę czasu, aby zmienić swoje nawyki. Być może potrzebnieją wypróbować wiele strategii, aby zbudować swoją pewność siebie i zobaczyć własną wartość. Podejmij wysiłek, aby wspierać, ale nie kontrolować, ich w ich podróży.